پیروز قاطع انتخابات حیاتی کارولینای جنوبی و سوپرسه‌­شنبه جو بایدن بود. او در کارولینای جنوبی موفق به کسب ۴۸ درصد آرا و سندرز ۲۰ درصد شد که حاکی از اختلافی نزدیک به ۳۰ درصد است. در روزسه‌­شنبه نیز بایدن در ۱۰ ایالت از ۱۴ ایالت پیروز شد. بایدن در ایالت­های آلاباما، ویرجینیا، کارولینای شمالی، تنسی، آرکانزاس، اوکلوهوما، مینسوتا، مین، تگزاس و ماساچوست پیروز شد و سندرز در کالیفرنیا، کولورادو، ورمانت و یوتا. نکته مهم این است که بایدن در مناطقی پیروز شد که نقطه قوت او نبودند و پیروزی او انتظار نمی­رفت همچون مین در شمال شرقی، مینسوتا و ماساچوست در میدوست، یا تگزاس در غرب، نقاطی که او قدرت چندانی در آن‌ها نداشت (ستاد بایدن حتی در ماساچوست شعبه‌­ای نداشت) اما سندرز تنها در قوی­ترین منطقه خود یعنی غرب و ایالت خودش ورمانت پیروز شد. همچنین سندرز پیروزی ضعیف­‌تری در ایالات به نسبت سال ۲۰۱۶ داشت، به‌عنوان‌مثال در ۲۰۱۶ با ۸۳ درصد در ورمانت پیروز شد و در ۲۰۲۰ با ۵۱ درصد. سندرز تنها در کالیفرنیا آرای خود را افزایش داد. در حال حاضر بایدن ۶۲۷ و سندرز ۵۵۱ نماینده دارد.

علت اصلی پیروزی بایدن این بود که نخبگان حزب دموکرات به این نتیجه رسیدند که او بهترین فرد برای متوقف کردن سندرز است. پیروزی قاطع او در کارولینای جنوبی نشان داد که بایدن می‌تواند بین سیاه‌پوستان رأی بالایی کسب کند، امری که نقطه‌ضعف بزرگ وارن، بوتجیج و کلوبچار بود. با توجه به اینکه سیاه‌پوستان ۴۰ درصد رأی‌دهندگان دموکرات را تشکیل می­دهند پیروزی نامزد میانه‌­رو بدون همراهی آنان ممکن نیست. حزب امکانات خود را بسیج کرد. ابتدا بوتجیج و کلوبچار را متقاعد کرد که از دور رقابت‌ها کنار بکشند و از بایدن حمایت کنند. کلوبچار از ابتدا از بایدن حمایت کرد اما گزارش­ها حاکی از آن هستند که اوباما با بوتجیج تماس گرفته و از او خواسته بود از بایدن حمایت کند. هیچ­کس انتظار نداشت که بایدن در مینسوتا پیروز شود، اما به علت حمایت کلوبچار این امر ممکن شد. دیگر نامزد کنارکشیدِ بتو اورورک نیز از بایدن حمایت کرد که در تگزاس به نفع او تمام شد. چندین مقام و نخبه حزبی نیز در این چند روز از بایدن حمایت کردند؛ بنابراین حزب این نشانه را به حامیان خود داد که بایدن نامزد مطلوب حزب است. همچنین رأی‌دهندگان میانه­‌سال و سال­خورده که پایگاه اصلی بایدن بودند ۶۴ درصد مشارکت داشتند اما جوانان که پایگاه رأی سندرز بودند تنها ۱۳ درصد مشارکت کردند، امری که دیگر دلیل پیروزی بایدن بود.

در هفته گذشته نامزدها بسیار کاهش یافتند. پس از رأی‌گیری در کارولینای جنوبی، تام استایر میلیاردر، پیتر بوتجیج شهردار سابق ساوث بند و ایمی کلوبچار سناتور مینسوتا کنار گرفتند و پس از روزسه­‌شنبه بلومبرگ شهردار سابق نیویورک نیز انصراف داد و از بایدن حمایت کرد و گفت ستاد خود را تعطیل نمی­کند و تا روز انتخابات در نوامبر به نفع نامزد دموکرات فعال نگه خواهد داشت؛ بنابراین اتحاد کامل جناح میانه‌­رو بر سر بایدن صورت گرفت. الیزابت وارن سناتور ماساچوست نیز به علت عملکرد ضعیف در روزسه‌­شنبه (او در ایالت خود نفر سوم شد) انصراف داد اما از کسی حمایت نکرد. نظرسنجی­ها نشان می­دهند که رأی‌دهندگان به وارن تقریباً به‌طور مساوی بین بایدن و سندرز تقسیم خواهند شد. ۳۰ درصد از رأی‌دهندگان وارن گفته‌­اند که انتخاب دومش آن‌ها سندرز و ۲۸ درصد بایدن است؛ بنابراین اگرچه هنوز تولسی گابارد در رقابت باقی‌مانده اما با توجه به عدم رأی­آوری او و بردن تنها ۲ نماینده، عملاً رقابت به دو نفر کاهش یافته است. هم‌زمان با پیروزی بایدن در رقابت­های روزسه­‌شنبه، جمهوری‌خواهان سنا پرونده تحقیق درباره عملکرد فرزند او در اوکراین را بازگشایی کردند. ران جانسون رئیس کمیته امنیت ملی سنا اعلام کرد که کمیته او درباره تهدیدهای احتمالی ارتباط هانتر بایدن با شرکت بوریسما برای امنیت ملی آمریکا تحقیق و احتمالاً گزارشی دراین‌باره منتشر خواهد کرد. این امر نشان می­دهد این پرونده همچنان ابزار آنان در انتخابات خواهد بود.

همچنین در رقابت­‌های مقدماتی کنگره نامزدهای مورد حمایت سندرز و الکساندریو اوکازیو کورتز رهبر جوان چپ­گرایان در مجلس نمایندگان عمدتاً شکست خوردند. گروه وابسته به سندرز و کورتز از ۶ نفر در انتخابات درون­حزبی دموکرات در کنگره عمدتاً در تگزاس و کالیفرنیا حمایت کرده بود که ۵ نفر شکست خوردند و ۱ نفر به دور دوم رفت. این امر نشان­دهنده عدم اقبال رأی‌دهندگان حزب دموکرات به جناح چپ حزب است.

 

(۵۳۸، واشنگتن‌پست، مادر جونز، هیل، هافینگتون پست، پولیتیکو، سی­‌ان‌­ان، نیویورک‌تایمز، گاردین، فاکس نیوز، واکس)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *