انی فورزایمر دیپلمات آمریکایی و عضو ارشد غیر مقیم مرکز مطالعات استراتژیک و بینالمللی در مورد خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان هشدار داد. وی تأکید کرد ادامه پشتیبانی نظامی ایالاتمتحده از نیروهای امنیتی افغانستان در دوران مذاکره ضروری است. حضور نیروها برای تثبیت شرایط در افغانستان بهمنظور کمک به نیروهای امنیتی آنها و توسعه نهادهای دموکراتیک و اقتصادی ضروری است و عدم نیاز به بازگشت دوباره به افغانستان را تأمین میکند.
این در حالی است که در پی سقوط هواپیمای بمباردیر E 11A روز دوشنبه در استان غزنی، استانی که توسط طالبان کنترل میشود، نیروهای آمریکایی بقایای دو افسر نیروی هوایی را از محل سقوط هواپیما در این هفته شناسایی و در بیانیهای اعلام کردند علت این حادثه در دست بررسی است، اما ارتش آمریکا اظهار داشت هیچ نشانهای مبنی بر شلیک دشمن وجود ندارد. مایک هولمز، فرمانده مقر فرماندهی نیروی هوایی آمریکا، باربارا بارت فرمانده نیروی هوایی و مارک اسپر وزیر دفاع در مورد این حادثه ابراز تأسف کردند اما اطلاعات دیگری در رابطه با چگونگی آن اعلام نکردند. یکی از مقامات آمریکایی افزود آخرین گزارشها حاکی از آن است که تماسی توسط خدمه وجود برخی از مشکلات هواپیما را تائید میکند. پیشتر یکی از سخنگویان طالبان، ذبیحالله مجاهد، به واشنگتنپست گفت که نیروهای طالبان هواپیما را مورد اصابت قرار دادهاند، اما سایر اظهارات طالبان مبنی بر این بود که این هواپیما سقوط کرده است. گزارشها نشان میدهند که ایالاتمتحده از زمان آغاز برنامه پنتاگون در سال ۲۰۰۶، بیشترین شمار بمباران را در سال ۲۰۱۹ انجام داده و این نشاندهنده تلاش آشکار آمریکا برای گرفتن امتیازات از طالبان در مذاکرات است. دراینباره لورل میلر، نماینده ویژه سابق ایالاتمتحده در امور افغانستان و پاکستان میگوید ارتش آمریکا بهاشتباه تصور میکند با بمباران بیشتر میتواند فضای سیاسی را به نفع خود تغییر دهد و در روند صلح از طالبان امتیازات بیشتری بگیرد. وی معتقد است این مسیر راه بهجایی نمیبرد و تنها خطر حملات متقابل را بیشتر و درنتیجه منجر به افزایش تلفات غیرنظامیان میشود. فرانسیس براون که بهعنوان یک مقام ارشد شورای امنیت ملی در دولت اوباما و ترامپ فعالیت میکرد نیز معتقد است طرف ایالاتمتحده امیدوار است که از حملات گسترده بهعنوان اهرمهایی برای مذاکرات استفاده کند و طالبان نیز همین روند را پیش گرفته است. وی افزود مشکل اصلی در مورد صلح افغانستان نبود استراتژی واضح سیاسی برای مذاکرات است. از طرفی همزمان با سیر مذاکرات بهسوی آتشبس موقت در شهرهای اصلی و بزرگ، حملات و خونریزیها در حومه شهرها ادامه دارد. الگوهای خشونت در ماههای اخیر با چگونگی پیشرفت مذاکرات بین ایالاتمتحده و طالبان تعیین میشوند. برخی از دیپلماتها با توجه به روند مذاکرات از افزایش خشونتهای مرگبارتر در حومه شهرها باشد، بهدوراز عناوین خبری، هراس دارند. در همین راستا دولت افغانستان، از ایالاتمتحده خواسته است که جز با آتشبس گسترده موافقت نکنند چراکه جنگ بهسادگی در حومه شهرها ادامه خواهد یافت.
(دیفنسوان، اِنبیسی نیوز، سیاِناِن، واشنگتنپست، گاردین، نیویورکتایمز)