در طول این هفته نیز همچنان شاهد اعتراض جلیقه زردها در شهرهای بزرگ فرانسه بودیم. در این شنبه معترضان ضمن اعتراض به شرایط نامناسب اقتصادی و خشونت‌های پلیس، از استیو مایا کانیسو یاد کرده‌اند. آن‌ها علت کشته شدن فرد نامبرده در طول یک جشن موسیقی را مداخله پلیس دانسته و در شهرهای مختلف به‌خصوص شهر نانت محل ناپدید شدن این فرد؛ دست به اعتراض زده‌اند. معترضین ضمن متهم کردن پلیس، شعار «چه کسی استیو را کشت؟»، «پلیس چه‌کار می‌کند.» و یا «عدالت کجاست» را سر می‌دادند. در پاریس، لیون، تولوز و نانت اعتراض‌ها همواره با تنش و درگیری با نیروهای پلیس همراه بوده است. اعتراض‌ها در نانت البته خشونت بیشتری در پی داشت. تظاهرکنندگان که قصد اعتراض در مرکز شهر را داشتند با ممانعت پلیس مواجه گردیده‌اند. به‌گونه‌ای که پلیس از گاز اشک‌آور برای جلوگیری از تجمع آن‌ها در میدان اصلی شهر استفاده کرد. به گزارش وزیر کشور فرانسه در طی اعتراضات این هفته در نانت نزدیک به چهل نفر دستگیر، یک جلیقه زرد و یک نیروی پلیس نیز آسیب‌دیده‌اند.
روزنامه نیواستیتزمن در مطلبی به این موضوع اشاره کرده که چگونه خشونت‌های پلیس فرانسه موجب اتحاد بیشتر جلیقه زردها و مهاجران شده است. این روزنامه دراین‌ارتباط نوشته است: در یک دهه گذشته خشونت‌های پلیس خشم بیشتر معترضین را به همراه داشته است. اولین خشونت به سال ۲۰۱۶ زمانی که یک فعال سبز به نام رمی فرس[۱] از سوی پلیس کشته شد؛ بازمی‌گردد. پس‌ازآن نیز در اعتراضات جلیقه زردها شاهد آسیب‌های جدی به شکل از دست دادن دست و یا چشم معترضین به دلیل خشونت پلیس بوده‌ایم.
[۱] Rémi Fraisse
