سیاست خارجی ترامپ، متأثر از اشتیاق شخص ترامپ برای القای برنده شدن و همین‌طور محقق کردن وعده‌های انتخاباتی است. خروج از برجام، پیمان اقلیمی پاریس و پیمان تجاری ترانس پاسیفیک همگی بدون ملاحظه در مورد منافع آمریکا، برای خودنمایی ترامپ و اثبات اینکه او می‌تواند قرارداد بهتری عقد کند، صورت گرفته است. با افتادن مجلس نمایندگان به دست دموکرات‌ها ترامپ دیگر نمی‌تواند دستاورد برجسته‌ی داخلی رقم بزند و برای انتخاب مجدد در سال ۲۰۲۰، بر روی سیاست خارجی به‌طور عام و ایران و کره‌ی شمالی به‌طور خاص، متمرکز خواهد شد. (روزنامه‌ی گاردین / ۱ آذر ۱۳۹۷)
