در حال حاضر سه سناریوی اصلی برای برکسیت وجود دارند:
الف) خروج با توافق: اگر بوریس جانسون بتواند طرف اروپایی را به اعمال تغییرات اندکی در توافق برکسیت ترزا می قانع کند، به‌احتمال‌قوی قادر خواهد بود “توافق جدید ” را به تصویب پارلمان برساند چراکه برای اروپا گریزان مخالفت با این توافق به‌منزله از دست دادن جانشین ترزا می (که یک طرفدار سرسخت خروج است) و احتمال برگزاری انتخاباتی است که می‌تواند اجرای برکسیت را به‌کلی به خطر بیندازد. مضاف بر اینکه طرفداران ماندن در اتحادیه نیز هر توافقی را به خروج بدون توافق ترجیح می‌دهند؛ بنابراین دستیابی به یک توافق مطلوب‌ترین سناریو برای بریتانیا است. در این میان، چالش اصلی جلب رضایت اتحادیه است چراکه مشخص نیست اتحادیه با اعمال تغییرات در توافق قبلی موافقت کند. با توجه به اینکه اروپا نیز همچون بریتانیا خواهان پایان دادن به ماجرای برکسیت است و تنها تغییری که جانسون می‌خواهد تغییر (حذف) طرح پشتیبانی از مرز دو ایرلند است، این احتمال وجود دارد که اتحادیه حاضر به دادن چنین امتیازی شود. بعلاوه که منافع دولت ایرلند در این مورد برای اتحادیه حائز اهمیت است و ایرلند نیز احتمالاً تغییر اندک در طرح پشتیبان را به آسیب‌های فوری خروج بدون توافق به منافع اقتصادی و امنیتی خود ترجیح خواهد داد. دستیابی به توافق ایرلند را در جایگاه خوبی برای ایجاد توافق تجاری میان اروپا و بریتانیا قرار خواهد داد. بااین‌همه، برخی تحلیلگران خطوط قرمز اتحادیه، فرصت محدود جانسون و ضرورت تصویب توافق در پارلمان را از دلایل غیرمحتمل بودن این سناریو می‌دانند.
ب) خروج بدون توافق: احتمال وقوع این سناریو با روی کار آمدن جانسون قوت یافته و به بیش از ۳۰ درصد رسیده اما با توجه به مخالفت شدید پارلمان پیگیری آن توسط نخست‌وزیر می‌تواند کار را به رأی عدم اعتماد بکشاند. همچنین، این سناریو می‌تواند همانند بحران مالی ۲۰۰۸ وقفه‌ای ناگهانی در فعالیت‌های اقتصادی ایجاد کند. اگرچه این وقفه بیشتر فعالیت‌های تجاری بریتانیا را متأثر خواهد ساخت و درنهایت پس از مدتی توافقی میان بریتانیا و اتحادیه برای جبران اثرات آن به وجود خواهد آمد، تجربه بحران قبلی نشان داده که حتی اختلالی کوتاه‌مدت در روند عادی روابط تجاری در یکی از بخش‌های اقتصاد چه عواقب بلندمدتی را در پی خواهد داشت. هرچند خوش‌بینی حاصل از روی کار آمدن جانسون و قطعیتی که احتمالاً در دوره انتقالی پس از خروج حاکم می‌شود، می‌تواند موجب سیاست‌گذاری‌هایی از سوی طرفین و مانع از آسیب ساختاری برکسیت به بریتانیا و شرکای تجاری‌اش شود. فرصت‌های تجاری حاصل از این سیاست‌گذاری‌ها می‌تواند کمک کند بریتانیا در صنایع سودآوری چون داروسازی، رسانه، دارایی، خودروسازی و صنایع دفاعی بر رقبای اروپایی خود پیشی بگیرد.
(اندیشکده بروکینز و پراجکت سیندیکیت/ ۲ و ۳ مرداد ۱۳۹۸)
