در آلمان طی سال‌های اخیر از یک سو پیروزی های راست رادیکال تداوم یافته و حزب «آلترناتیو برای آلمان» (AfD) توانسته است به جایگاه دومین حزب محبوب این کشور ارتقاء یابد، و از سوی دیگر حزب راست میانه (دموکرات مسیحی) همچنان با حفظ و گسترش بدنهی اجتماعی هوادار خود، با بیش از 30 درصد از آراء در جدیدترین نظرسنجی ها، محبوبترین حزب آلمان به شمار میرود. راستگرایی رادیکال، همواره از «وحشت جمعی» تغذیه میکند. گزارش های رسانه ای حاکی از آن است که درگیریهای خیابانی میان پناهجویان (عمدتاً از خاورمیانه و افغانستان) و شهروندان آلمانی افزایش یافته، و شهرهای آلمان بعضاً شاهد حملات مسلّحانه (با سلاح سرد) به نیروهای پلیس است. این به معنای افزایش وحشت شهروندان از ایجاد ناامنی است و بالقوّه میتواند گرایش به سیاست های راست رادیکال (به ویژه مقابله با مهاجرت و پناهجویی) را افزایش دهد. جناح راست رادیکال، ترس از هجوم پناهجویان مسلمان را به عنوان سرمایه ای برای گسترش سازمان رأی خود به کار می بندد و از آن سود می جوید. از سوی دیگر، سبزها با آنکه از حیث محبوبیت عمومی، وضعیت مطلوبی را تجربه نمیکنند، اما به ویژه با تمرکز بر مسائل جنگ اوکراین و بازنمایی آن به عنوان «نبرد جهانی میان دیکتاتوری و لیبرال دموکراسی» توانسته اند فضای گفتمانی آلمان را به سمت «هنجارگرایی» در عرصه ی سیاست خارجی هدایت کنند. این هنجارگرایی به مقتضای همراهی با شرایط ژئوپلتیکیِ پس از آغاز جنگ اوکراین، ویژگی های رئالیستی نیز یافته، و برای نمونه گام های معناداری نیز به سمت ضرورت «بازدارندگی» و «مقابلهی مؤثّر با تهدیدات جهانی» برداشته است؛ گفتمان سیاسی سبزها را میتوان نوعی «هنجارگرایی رئالیستی» یا با اندکی اغراق بدبینانه، «هنجارگرایی ستیزهجو» نامید. در این میان، شرایط برای یک تحوّل گفتمانی در جناح راست روز به روز مهیّاتر میشود: حزب دموکرات مسیحی (راست میانه) میتواند با اقتباس دو مؤلّفه ی گفتمانی از راستهای رادیکال و سبزها، بخشهایی از بدنه ی هوادار دو طرف را به سمت خود بکشاند، و به لحاظ گفتمانی نیز حوزه ی معنایی-مفهومی خود را گسترش دهد؛ دموکرات مسیحی ها، عنصر هنجارگرایی در روابط بین الملل را از سبزها وام می گیرند و مؤلّفه ی سخت گیری در برابر مهاجران مسلمان، و بازنگریِ هویت طلبانه در نسبت میان اسلام و اروپا را از راست رادیکال (حزب آلترناتیو). این بدان معناست که راست جدید آلمان (نسخه ی جدید از حزب دموکرات مسیحی) که به احتمال بسیار زیاد در پی انتخابات پارلمانی 2025 با اقتدار به ساختار دولت آلمان باز میگردد، از یک سو روابط فراآتلانتیکی خود را گسترش خواهد داد و برای هم راستایی بیشتر با ایالات متحده آمریکا، خواهد کوشید، و از سوی دیگر تلقّی بدبینانه ای نسبت به «اسلام سیاسی» و نمایندگان آن خواهد داشت.
