1. اهمیت منطقه هند-پاسیفیک برای فرانسه:
دولت فرانسه در سال 2021، «راهبرد هند-پاسیفیک» خود را منتشر کرد. این سند 66 صفحه ای در اروپا فاقد معادل و یا سابقه است و همین مسئله نشان می‌دهد که فرانسه در خط مقدم ایده‌پردازی و اجرای استراتژی خود در این منطقه قرار دارد و تعهد فرانسه به این منطقه را تأیید می‌کند. فرانسه سال 2020 نیز موقعیت سفیر برای منطقه هند-پاسیفیک ایجاد کرده بود. نقش آفرینی فرانسه در منطقه هند-پاسیفیک با سایر کشورهای اروپایی تفاوت دارد؛ چراکه این کشور در این منطقه دارای حق حاکمیت است. به عبارت دیگر، فرانسه در اقیانوس آرام یک بازیگر خارجی نیست؛ بلکه قدرت مقیم است. فرانسه در این منطقه دارای تبعه و نزدیک به 7000 نیروی نظامی است؛ و از آنجا که 60 درصد ثروت جهان از این ناحیه عبور می کند، این یک سهم عمده اقتصادی برای فرانسه و برای کل جهان است.
2. ادراک مقامات فرانسوی از لغو قرارداد آکوس:
نمایان شدن چالش‌های کنش‌گری بین‌المللی فرانسه: بنیاد تحقیقات استراتژیک فرانسه با بیان اینکه با انعقاد قرارداد آکوس یکی از زمینه‌های اصلی راهبرد دفاعی فرانسه در هند و اقیانوس آرام (عنوان سند منتشر شده در سال 2019 توسط وزارت نیروهای مسلح) در حال فروپاشی است، این قرارداد را نشانه بی‌اعتمادی به اروپا (نه فقط فرانسه) به ویژه به دلیل عدم اعتبار در برابر پکن و تمایل آن به رقابت تجاری در بازار چین توصیف کرد. میشل دوکلو در اندیشکده مونتنی معتقد است که ماجرای آکوس ضعف موقعیت فرانسه را آشکار کرده است؛ با این حال، فاصله گرفتن از امریکا و بریتانیا به نفع فرانسه نخواهد بود؛ حتی با وجود اینکه بر اساس یک دیدگاه رایج، آمریکایی‌ها همچنان به اثبات غیرقابل اعتماد بودن خود ادامه خواهند داد، همانطور که در کابل و با قرارداد آکوس انجام دادند. لوران نونز هماهنگ‌کننده سابق فرانسه در حوزه اطلاعاتی و مقابله با تروریسم نیز با حضور در اندیشکده واشنگتن ضرورت همکاری میان فرانسه و امریکا در مقابله با تهدیدات تروریستی را بسیار ضروری‌تر از آن توصیف کرد که دو کشور بخواهند در نتیجه قرارداد آکوس به تنش‌های بلندمدت وارد شوند.
3. تاثیر قرارداد آکوس بر سیاست های فرانسه:
لغو قرارداد زیردریایی ها تاثیری در حضور فرانسه در هند-پاسیفیک ندارد؛ چراکه فرانسه دولت مقیم در منطقه است. مضاف بر این، استرالیا، هند و ژاپن برای راهبرد هند و اقیانوسیه فرانسه ضروری هستند. مشارکت با این کشورها نتیجه سال‌ها کار با امضای مشارکت راهبردی با ژاپن در سال 1995، هند در سال 1998 و استرالیا در سال 2012 است. بنابراین، تأثیر ژئوپلیتیکی این امر در مناطق دیگر خود را بیشتر نشان می‌دهد. برخی تحلیلگران معتقدند که فرانسوی‌ها اکنون عمدتاً تصمیم گرفته‌اند از شرمساری سیاسی ایالات متحده، در جهت کسب امتیاز از واشنگتن بر سر تقویت ستون دفاعی اروپا در داخل ناتو، همکاری بیشتر ایالات متحده در مبارزه با تروریسم در ساحل، و به رسمیت شناختن مشروعیت نقش اتحادیه اروپا در هند استفاده کنند. فرانسه پیش‌تر در عملیات ضد تروریسم در خاورمیانه و آفریقا فعال بوده است، اما همچنان برای پشتیبانی اطلاعاتی و لجستیکی به ایالات متحده متکی است.جو بایدن پس از انعقاد قرارداد آکوس با امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه تماس گرفت و قول حمایت بیشتر آمریکا از کمپین ضد تروریسم فرانسه در ساحل را داد. بیانیه مشترک ایالات متحده امریکا و فرانسه در ششمین سالگرد انفجار بندر بیروت نیز از این جهت قابل توجه بود که نشان داد واشنگتن مایل است از ابتکار فرانسه حمایت کند و اجازه دهد پاریس در مورد موضوعی که دولت بایدن در ورود مستقیم به آن اکراه دارد، رهبری کند. به گفته میشل دوکلو سیاستمدار و تحلیلگر ارشد فرانسوی، بزرگ‌ترین ترس در فرانسه این است که آمریکایی‌ها در مناطق بحرانی که برای امنیت اروپا حیاتی هستند (مانند خاورمیانه، مدیترانه و بالکان) فاصله بیشتری بگیرند، در حالی که خواستار همسویی ناتو و در نتیجه، اروپا، با سیاست مقابله با چین هستند.
