انتخابات پارلمان اروپا نتایجی شگفت‌آور و تا حدودی ناخوشایند برای برخی گروه‌ها رقم‌زده و خبر از این امر می‌دهد که نظم اروپایی جدیدی در حال پدیدار شدن است. در ادامه به اهمیت رهبری سه‌گانه متئو سالوینی ایتالیا، ویکتور اوربان مجارستان و استو بنن[۱] آمریکایی در بسیج راست‌های افراطی و پوپولیست ها اشاره‌کرده و موفقیت این گروه را تا حد زیادی مدیون رهبری سه‌گانه فوق می‌داند. نتایج به‌دست‌آمده برای احزاب راست و چپ میانه که گروه‌های حزبی قالب به شمار می‌آیند تبعات منفی همچون زیر سؤال رفتن سیستم رأی‌گیری اشپیتس کاندیدات داشته و آن‌ها را وادار به تشکیل ائتلاف با دیگر جریان‌ها می‌نماید. مطلب حاضر به‌درستی اشاره می‌کند که تضعیف جناح چپ و راست سنتی امر ناگهانی و مختص انتخابات پارلمان اروپا نیست بلکه روندی است که از اوایل دهه ۱۹۹۰ در ایتالیا آشکارا خود را نشان داد و در انتخابات ۲۰۱۷ فرانسه به اوج خود رسید و هم‌اکنون تداوم این روند را در آلمان و بریتانیا می‌توان مشاهده کرد. از سوی دیگر ریزش آرای احزاب راست و چپ سنتی نشان‌دهنده ماهیت باز فضای امروز سیاست جهان است.
گروه‌های ملی‌گرا و پوپولیست در انتخابات می ۲۰۱۹ قوی عمل نکردند و حتی در بسیاری موارد مجبور به توسل به گرایشات چپ شدند. به‌عنوان‌مثال احزابی همچون اجتماع ملی مارین لوپن در مسائل اجتماعی بیشتر به سمت موضوعات چپ گرایش داشتند. همچنین نویسنده مدعی است یکی از دلایل عملکرد نسبتاً ضعیف احزاب ملی‌گرا، بحث و تبادل‌نظر در خصوص مسائل غیراخلاقی، فساد و ابهام در رابطه با رهبران ملی‌گرا بود. رسوایی اخیر در اتریش هم عامل دیگری بود که باعث کاهش آرای پوپولیست ها شد.
انتخابات مه ۲۰۱۹ اولین انتخاباتی بود که واقعاً براساس تم‌های اروپایی شکل گرفت. احزاب سبز با تعهدات خود به مسائل عمومی همچون امنیت آب‌وهوا که نمی‌توان آن را امری ملی قلمداد کرد در همه‌جا به موفقیت رسیدند. همچنین سبزها بسیاری از ایدئولوژی‌هایی را که احزاب سنتی چپ و راست هنوز با آن‌ها درگیرند رها کرده‌اند. بزرگ‌ترین پیروزی آن‌ها در آلمان بود و در بریتانیا هم نمایش قدرتمندی از خود ارائه دادند.
دیگر برندگان بزرگ احزاب لیبرال بودند که رهبری کاریزماتیک گای ورهوفستاد[۲] را داشتند یعنی فردی که متعهد به همکاری با امانوئل مکرون می‌باشد. لیبرال‌ها همراه با سبزها در آینده اتحادیه اروپا نقش کلیدی ایفا خواهند کرد.
در ادامه هارولد جیمز تأکید می‌کند که باید به ترسیم رسوایی‌های پوپولیست ها (همانند مورد اتریش) پرداخته شود و بر مسئله فساد به‌عنوان اولویت اصلی هم در سطوح ملی و هم در سطح اتحادیه اروپا تمرکز گردد. همچنین پارلمان جدید باید رویکرد هماهنگ اتحادیه اروپا در برابر چالش‌های امنیتی و انرژی جهانی را موردتوجه قرار دهد و در مواجهه با فشارهایی که از سوی روسیه و ایالات‌متحده آمریکا وجود دارد به راه‌اندازی دستورالعمل‌های سیاسی کمک کند.
بازی تاج‌وتخت ممکن است پایان یابد اما مبارزات قدرت در اتحادیه اروپا تازه آغازشده است. انتخابات پارلمان اروپا چشم‌انداز سیاسی قاره را تغییر داده است. باید دید که روند امور به چه ترتیبی پیش می‌رود.
(هارولد جیمز/ پراجکت سیندیکیت/ ۶ خرداد ۱۳۹۸)
[۱] Steve Bannon
[۲] Guy Verhofstad
