در پی استفاده چین از فن‌آوری‌های نوظهور در تسلیحات و تجهیزات خود، آمریکا در حال حاضر توانایی مواجهه با مخالفان خود را ندارد و برای کاهش خطر مواجهه نیز اقدامی نکرده است. کاستی‌های نظامی آمریکا در مقابل کشور چین و روسیه، این دو کشور را در موقعیتی قرار می‌دهد که ازنظر دیپلماتیک انگیزه‌ای برای مذاکره نداشته باشند و مطالبات آمریکا را نادیده بگیرند. از طرفی توافق‌نامه‌های کنترل تسلیحات جنگ سرد با دو مشکل روبرو هستند: فناوری‌های نوظهور را پوشش نمی‌دهند؛ و چین در اکثر آن‌ها غایب است و بنابراین در حوزه توسعه سلاح محدودیتی ندارد. در حال حاضر ایالات‌متحده همراه با متحدان خود در موضع انکار فناوری‌های نوظهور مخالفان بالقوه‌اش قرار دارد؛ اما درنهایت، برای کنترل این شرایط می‌بایست با مخالفانش همکاری کند.

روابط چین و آمریکا همچنان در وضعیتی مبهم قرار دارد. نگرانی در مورد سوبسیدهای چین که باعث سیل عظیم واردات ارزان شد، همان چیزی بود که در وهله اول جنگ تجاری بین این دو کشور را رقم زد؛ اما در معاملات تجاری جدیدی که ترامپ آن را «مرحله اول»[۱] نامید، مسئله سوبسیدها قید نشده است. این پیمان بسیاری از موضوعات را دست‌نخورده باقی گذاشته است. با توجه به این موارد، امید چندانی برای کاهش تنش میان چین و آمریکا وجود ندارد. مقامات ارشد تجاری آمریکا و چین در مورد برنامه‌هایی ازجمله خرید محصولات کشاورزی ایالات‌متحده توسط چین بحث خواهند کرد، اما در عوض، پکن خواستار تعلیق برخی تعرفه‌های واردات چینی می‌باشد. در این میان معاون رئیس‌جمهور آمریکا، مایک پنس روز پنجشنبه، چین را به نادیده گرفتن حقوق و محدود کردن آزادی در هنگ‌کنگ متهم کرد و شرکت آمریکایی نایک و انجمن ملی بسکتبال را به دلیل همراهی با پکن محکوم کرد. وی اظهار داشت ایالات‌متحده در کنار معترضین در هنگ‌کنگ خواهد ایستاد. از طرفی وزارت امور خارجه چین روز سه‌شنبه اعلام کرد پیتر ناواررو[۲]، مشاور کاخ سفید در امور تجاری، با نام مستعار رون وارا کتاب‌هایی بر ضد اقتصاد چین به چاپ رسانده که بر پایه دروغ، کاملاً پوچ، مضحک و خطرناک است. ناوارو نیز در بیانیه‌ای اظهار داشت نوشته‌هایش صرفاً برای سرگرمی بوده و بر اساس واقعیت نگاشته نشده است. از دیگر نگرانی‌های آمریکا در مورد چین، دخالت آشکار و پنهان این کشور در سیاست تایوان است. بر اساس قانون روابط تایوان (۱۹۷۹)[۳] آمریکا تا حدودی مسئول این دخالت‌ها در امنیت و صلح منطقه پاسیفیک غربی می‌باشد.

(مرکز مطالعات استراتژیک و بین المللی، هارتز، امریکن انترپرایز، شورای روابط خارجی، رویترز)

[۱] “Phase One”

[۲] Peter Navarro

[۳] Taiwan Relations Act

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *